وَ لَوْ يُؤاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِما كَسَبُوا ما تَرَكَ عَلى‏ ظَهْرِها مِنْ دَابَّةٍ وَ لكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِعِبادِهِ بَصيراً (45)

 اگر خداوند مردم را به سبب كارهايى كه انجام داده‏اند مجازات كند، جنبنده‏اى را بر پشت زمين باقى نخواهد گذاشت! ولى(به لطفش) آنها را تا سرآمد معيّنى تأخير مى‏اندازد(و مهلت اصلاح مى‏دهد) امّا هنگامى كه اجل آنان فرا رسد، (خداوند هر كس را به مقتضاى عملش جزا مى‏دهد) او نسبت به بندگانش بيناست(و از اعمال و نيّات همه آگاه است)! (45) 

سوره ی مبارکه ی فاطر

وَ هُوَ الَّذي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَ يَعْلَمُ ما جَرَحْتُمْ بِالنَّهارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فيهِ لِيُقْضى‏ أَجَلٌ مُسَمًّى ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُمْ

بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (60)  

 او كسى است كه(روح) شما را در شب(به هنگام خواب) مى‏گيرد؛ و از آنچه در روز كرده‏ايد، با خبر است؛

سپس در روز شما را(از خواب) برمى‏انگيزد؛ و(اين وضع هم چنان ادامه مى‏يابد) تا سرآمد معينى فرا رسد؛

سپس بازگشت شما به سوى اوست؛ و سپس شما را از آنچه عمل مى‏كرديد، با خبر مى‏سازد. (60) 

سوره ی مبارکه ی انعام